من امشب تا به آغوشَت چه نزدیکم،
چه رؤیایی ست...
عَجب بد مستَم از این حسّ زیبایی
که میدانَم زِ تَنهایی ست...
بیا امشب به طعمِ عِشق
کمی با من مُدارا کُن
اگر حتّی ز مَن دوری،
وَلی عشقَت اهورایی ست...
بنازم نازِ گیتی را
بنوشم جامِ هَستی را
خدا امشب نگاهی کرد و رؤیا،
سهمِ دِلتنگی وَ حالم شُد...
بیا حالا که این شَب را
خُدا تا اوجِ رؤیا بُرد
مَرا بی باده مستَم کُن
که امشب خواب
در چَشمانِ مَن بی شَک،
پَشیمانی ست...
مَن امشب با خیالَت میشُمارم
هر نشان و بی نشان
از اخترانِ تابناکی را
که عاشِق ها نشان کردند و مَن عُمری چه با حَسرت
فَقط در جستجوی دلبرَم بودَم..
اگر دُنیا مَرا دیوانه میخواند
خیالی نیست...
اگر حتّی تو را از دور
و در جبری به نامِ فاصله دارَم
اگر حَسرت شُده کارم
اگر شَب ها به رؤیا سَر به بالینی
پُر از افسوس و غَم دارَم
به جانِ نازنینَت حضرتِ دِلبر
ملالی نیست...
چُنان مستَم که میدانَم
صداقت دارَد این رؤیا و احوالم
عزیزی بیشتر از جان و
در آخر چه با احساس میگویم
همیشه دوستَت دارَم...
حمیدرضا یگانه
برچسبها: حمیدرضا یگانه , دکلمههای حمیدرضا یگانه , اشعار حمیدرضا یگانه , شبی در رؤیای تو