به غریبانهترین حالت ممکن تنهاست
اوکه دلواپس احوال دل یارش بود
فرق دل با دل مونس به قلم جرأت داد
هرچه میکرد به پای دل بیمارش بود
درد هم حس قشنگیست برای آدم
بیرمق بود ولی در پی انکارش بود
عشق را چهرهی جز عشق نباید باشد
که غریبی همهدم عاشق دلدارش بود
بودِ ماضی به کنار مدعی باور کو
با دلش باش اگر لایق بر کارش بود
به غریبانهترین حالت ممکن شیداست
اوکه دیوانهی لبخند دل یارش بود
حمیدرضا یگانه
تاريخ : سه شنبه بیستم تیر ۱۴۰۲ | | نویسنده : حمیدرضا یگانه |